Na palcach przeszła przez garderobe i dopadła drzwi. Niestety, drzwi były zamkniete na klucz i zasuwe. Nie bedzie w stanie wyjsc tedy i zasunac za soba zasuwy. Cholera. Rozejrzała sie wokół i wytarła spocone dłonie o szlafrok. Co mo¿e zrobic? Czy mo¿e zaryzykowac, ¿e Alex nie pamieta o zasuwie? Nie. Wróciła do garderoby, szukajac tam jakiejs wneki czy niszy, w której mogłaby sie skryc i zaczekac, a¿ on pójdzie spac. Wtedy wyjdzie z jego pokoju przez gabinet. Przez szpare w drzwiach słyszała głos Aleksa. - Tak... wiem... Nie, nie dzwoniłem... Powiedziałem, ¿e nie dzwoniłem... Cholera! Jestes pewna? Tak, wiem o tym... 396 Dobrze, kiedy? Pół godziny temu? Nie było mnie jeszcze w domu... Jezu Chryste, ktos sie domyslił! Marla zmartwiała. Domysliła sie, ¿e Alex musi rozmawiac z Kylie Paris, która powiedziała mu o telefonie. Marla czuła ju¿, ¿e podyktowane impulsem wykrecenie tego numeru było nieostro¿ne. O Bo¿e, nie! Ta kobieta kombinuje cos razem z Aleksem, jest w to wszystko wmieszana. Ale jak? Dlaczego? Marla wiedziała, ¿e musi sie stad wydostac. Jak najszybciej. - Nie wiem, do cholery! Prawdopodobnie Nick. Wiedziałem, ¿e nie powinnismy byli sciagac go tutaj... Dobrze, ju¿ dobrze, uspokój sie! Wszystko bedzie dobrze. Ale teraz musisz opuscic... tak, do cholery! Natychmiast! Mo¿e sa ju¿ w drodze. Jedz do przyczepy... tam bedziesz bezpieczna jeszcze dzien lub dwa... Czekaj, a¿ po ciebie przyjade... co? Oczywiscie, ¿e cie kocham. Gdybym cie nie kochał, czy zrobiłbym dla nas to wszystko? - w jego głosie brzmiała nuta szczerosci. Kochał te kobiete, te Kylie. Zrobił dla niej „wszystko”. Cokolwiek to oznaczało. - Co? Tak. Dobrze. Tak lepiej. Marla nie czekała ju¿ ani sekundy. Czuła, ¿e jest wplatana w cos, czego nie rozumie. W cos niebezpiecznego. Cos, co kosztowało ju¿ ¿ycie Pam Delacroix i Charlesa Biggsa. A przecie¿ dwukrotnie niewiele brakowało, by i ona sama zgineła. Bo¿e, nikt nie jest bezpieczny. Musi stad uciekac, zabrac dzieci i wiac. Pózniej, kiedy bedzie ju¿ spokojna o Jamesa i Cissy, zastanowi sie, co dalej. Ale jedno było ju¿ jasne: Alex kocha inna kobiete. Prawdopodobnie Kylie Paris, która mo¿e byc jej przyrodnia siostra. Dr¿ac, przeszła przez garderobe i pokój Aleksa. Otworzyła kluczem drzwi apartamentu, a potem odemkneła zasuwe. Teraz ju¿ o nia nie dbała. Z trudem opanowujac strach, ruszyła po miekkiej wykładzinie do swojej sypialni. 397 Dzis w nocy nic nie mo¿e ju¿ zrobic. Musi udawac, ¿e wszystko jest w porzadku, jak zwykle. Musi uspic czujnosc Aleksa, przekonac go, ¿e o nic go nie podejrzewa. O Bo¿e, gdyby tylko Nick był tu z nia teraz, pomyslała zrozpaczona, potem jednak skarciła sie za te potrzebe meskiego wsparcia. Mo¿esz sama dac sobie rade, Marla, musisz dac sobie rade. Twoje dzieci polegaja na tobie. Wsadziła rewolwer pod materac, zrzuciła szlafrok i wsuneła sie pod kołdre. W tej